十七、闻雷泣墓 shí qī wén léi qì mù

[魏]王裒，事母至孝。母存日，性畏雷，既卒，殡葬于山林。每遇风雨，闻雷响震之声，即奔墓所拜跪，泣告曰：“裒在此，母亲勿惧。” wèi wáng póu shì mǔ zhì xiào mǔ cún rì xìng wèi léi jì zú bìn zàng yú shān lín měi yù fēng yǔ wén léi xiǎng zhèn zhī shēng jí bēn mù suǒ bài guì qì gào yuē póu zài cǐ mǔ qīn wù jù.

慈母怕闻雷，冰魂宿夜台。 cí mǔ pà wén léi bīng hún sù yè tái.

阿香时一震，到墓绕千回。 ā xiāng shí yī zhèn dào mù rào qiān huí.

王裒：字伟元，晋城阳营陵人。祖王修，有名魏世。父王仪，以直言被司马昭所杀。裒痛父死于非命，终身不为晋臣。家贫，自耕而食，不受馈赠。

夜台：坟墓。因为闭于坟墓，不见光明，所以称为夜台。

阿香：神话传说中的推雷车的女神。

魏国王裒，对母亲很孝顺。母亲活着的时候，很怕打雷。后来母亲去世，埋葬在山林中，每当遇上风雨，听见外面轰隆隆的雷声，王裒就奔到母亲得墓地守墓，哭泣着说：“儿子王裒在此，母亲不要害怕。” wèi guó wáng póu duì mǔ qīn hěn xiào shùn mǔ qīn huó zhe de shí hou hěn pà dǎ léi hòu lái mǔ qīn qù shì mái zàng zài shān lín zhōng měi dāng yù shàng fēng yǔ tīng jiàn wài miàn hōng lōng lóng de léi shēng wáng póu jiù bēn dào mǔ qīn dé mù dì shǒu mù kū qì zhe shuō ér zi wáng póu zài cǐ mǔ qīn bù yào hài pà.

慈母怕闻雷，冰魂宿夜台。 cí mǔ pà wén léi bīng hún sù yè tái.

阿香时一震，到墓绕千回。 ā xiāng shí yī zhèn dào mù rào qiān huí. rKF5HR2jVBe1LWl7wrWnDbCnG4AqUhQN8o2LXHcRd1SggRZzP5ysMhrDq9EnsIpX