十五、怀橘遗亲 shí wǔ huái jú wèi qīn

[后汉]陆绩，字公纪。年六岁，至九江见袁术。术出橘待之，绩怀橘二枚。及归拜辞，堕地。术曰：“陆郎作宾客而怀橘乎？”绩跪答曰：“吾母性之所爱，欲归以遗母。”术大奇之。 hòu hàn lù jì zì gōng jì nián liù suì zhì jiǔ jiāng jiàn yuán shù shù chū jú dài zhī jì huái jú èr méi jí guī bài cí duò dì shù yuē lù láng zuò bīn kè ér huái jié hū jì guì dá yuē wú mǔ xìng zhī suǒ ài yù guī yǐ wèi mǔ shù dà qí zhī.

孝悌皆天性，人间六岁儿。 xiào tì jiē tiān xìng rén jiān liù suì ér.

袖中怀橘实，遗母报深慈。 xiù zhōng huái jú shí wèi mǔ bào shēn cí.

陆绩：字公纪，三国时吴国人，博学多识，精通历算，孙权任为奏曹奏曹掾，以直道见称。

遗：给予，馈赠。

奇：引以为奇，看重。

后汉陆绩，字公纪，年六岁，到九江见袁术。袁术拿出橘子款待他，陆绩将两个橘子放在怀中，拜谢告辞之时，橘子落地。袁术说：“陆郎来我家作客，走的时候还要怀藏主人的橘子吗？”陆绩回答说：“母亲喜欢吃橘子，我想拿回去送给母亲尝尝。”袁术惊奇于陆绩的孝心。 hòu hàn lù jì zì gōng jǐ nián liù suì dào jiǔ jiāng jiàn yuán shù yuán shù ná chū jú zi kuǎn dài tā lù jì jiāng liǎng gè jú zi fàng zài huái zhōng bài xiè gào cí zhī shí jú zi luò dì yuán shù shuō lù láng lái wǒ jiā zuò kè zǒu de shí hou hái yào huái càng zhǔ rén de jú zi mǎ lù jì huí dá shuō mǔ qīn xǐ huan chī jú zi wǒ xiǎng ná huí qu sòng gěi mǔ qīn cháng cháng yuán shù jīng qí yú lù jì de xiào xīn.

孝悌皆天性，人间六岁儿。 xiào tì jiē tiān xìng rén jiān liù suì ér.

袖中怀橘实，遗母报深慈。 xiù zhōng huái jú shí wèi mǔ bào shēn cí. jyE9m5lCyue9HofMZ1A7YW7flDVSWGe4VEpgSKrvbElU9RJvxv+0a1Juki81dffM