十二、埋儿奉母 shí èr mái ér fèng mǔ

[汉]郭巨，家贫。有子三岁，母尝减食与之。巨谓妻曰：“贫乏不能供母，子又分母之食，盍埋此子？儿可再有，母不可复得。”妻不敢违。巨遂掘坑三尺余，忽见黄金一釜，上云：“天赐孝子郭巨，官不得取，民不得夺。” hàn guō jù jiā pín yǒu zǐ sān suì mǔ cháng jiǎn shí yǔ zhī jù wèi qī yuē pín fá bù néng gōng mǔ zǐ yòu fēn mǔ zhī shí hé mái cǐ zǐ ér kě zài yǒu mǔ bù kě fù dé qī bù gǎn wéi jù suì jué kēng sān chǐ yú hū jiàn huáng jīn yī fǔ shàng yún tiān cì xiào zǐ guō jù guān bù dé qǔ mín bù dé duó.

郭巨思供给，埋儿愿母存。 guō jù sī gōng jǐ mái ér yuàn mǔ cún.

黄金天所赐，光彩照寒门。 huáng jīn tiān suǒ cì guāng cǎi zhào hán mén.

郭巨：汉隆虑人，家贫孝母，在养儿与养母难两全的情况下选择了弃儿。这种作法也被“不孝有三，无后为大”的拥趸者所诟病。

釜：量器名，也用作容量单位，六斗四升为一釜。

汉朝郭巨，家里贫困，儿子三岁，郭巨的母亲经常把仅有的食物留给儿子吃。郭巨对妻子说：“家里贫困，不能供母吃饱，母亲又把食物分给儿子，把儿子埋了怎么样？儿子可再有，而母亲不可复得。”妻子不敢违背，于是郭巨挖坑三尺，忽然挖到了一釜黄金，上面写着：“天赐孝子郭巨，官不得取，民不得夺。” hàn cháo guō jù jiā lǐ pín kùn ér zi sān suì guō jù de mǔ qīn jīng cháng bǎ jǐn yǒu de shí wù liú gěi ér zi chī guō jù duì qī zǐ shuō jiā lǐ pín kùn bù néng gōng mǔ chī bǎo mǔ qīn yòu bǎ shí wù fēn gěi ér zi bà ér zǐ mái le zěn me yàng ér zi kě zài yǒu ér mǔ qīn bù kě fù dé qī zǐ bù gǎn wéi bèi yú shì guō jù wā kēng sān chǐ hū rán wā dào le yī fǔ huáng jīn shàng mian xiě zhāo tiān cì xiào zǐ guō jù guān bù dé qǔ mín bù dé duó.

郭巨思供给，埋儿愿母存。 guō jù sī gōng jǐ mái ér yuàn mǔ cún.

黄金天所赐，光彩照寒门。 huáng jīn tiān suǒ cì guāng cǎi zhào hán mén. 8zKHnDo+WBh5nTXPjqoIRwuviRdmmdijgz84N497E60kDGkaeoAHBTo2dhjt/LFe