十、刻木事亲 shí kè mù shì qīn

[汉]丁兰，幼丧父母，未得奉养，而思念劬劳之恩，刻木为像，事之如生。其妻久而不敬，以针戏刺其指，血出。木像见兰，眼中垂泪。因询得其情，即将妻弃之。 Hàn dīng lán yòu sàng fù mǔ wèi dé fèng yǎng ér sī niàn qú láo zhī ēn kè mù wéi xiàng shì zhī rú shēng qí qī jiǔ ér bù jìng yǐ zhēn xì cì qí zhǐ xuè chū mù xiàng jiàn lán yǎn zhōng chuí lèi yīn xún dé qí qíng jí jiāng qī qì zhī.

刻木为父母，形容在日身。 kè mù wèi fù mǔ xíng róng zài rì shēn.

寄言诸子女，及早孝双亲。 jì yán zhū zǐ nǚ jí zǎo xiào shuāng qīn.

丁兰：后汉河内人，少丧母，刻木为像，事之如生。

丁兰尚年幼，父母双亡，没有能够奉养双亲，又思念双亲养育自己的辛劳，因此雕刻木头制成肖像，侍奉他们，就如活着一样。他的妻子时间长了就开始对木像不恭敬，用针戏谑地刺木像的手指，竟然流出血来。木像见到丁兰来了，掉下了眼泪。丁兰询问得到真情，把妻子休了。 dīng lán shàng nián yòu fù mǔ shuāng wáng méi yǒu néng gòu fèng yǎng shuāng qīn yòu sī niàn shuāng qīn yǎng yù zì jǐ de xīn láo yīn cǐ diāo kè mù tou zhì chéng mù xiàng shì fèng tā men jiù rú huó zhe yī yàng tā de qī zǐ shí jiān cháng le jiù kāi shǐ duì xiào xiàng bù gōng jìng yòng zhēn xì xuè de cì mù xiàng de shǒu zhǐ jìng rán liú chū xuè lái mù xiàng jiàn dào dīng lán lái le diào xià le yǎn lèi dīng lán xún wèn dé dào zhēn qíng bǎ qī zǐ xiū le.

刻木为父母，形容在日身。 kè mù wèi fù mǔ xíng róng zài rì shēn.

寄言诸子女，及早孝双亲。 jì yán zhū zǐ nǚ jí zǎo xiào shuāng qīn. BtC7VqFz0P+Dgodwkqy7jLTcq8Il0oTRuJen/IakE4Drr3sZOVC/auIjRStwxtIm