水龙吟 shuǐ lóng yín

次韵章质夫《杨花词》 cì yùn zhāng zhì fū yáng huā cí

苏轼 sū shì

似花还似非花，也无人惜从教坠。抛家傍路，思量却是，无情有思。萦损柔肠，困酣娇眼，欲开还闭。梦随风万里，寻郎去处，又还被、莺呼起。 sì huā hái sì fēi huā yě wú rén xī cóng jiào zhuì pāo jiā bàng lù sī liang què shì wú qíng yǒu sī yíng sǔn róu cháng kùn hān jiāo yǎn yù kāi xuán bì mèng suí fēng wàn lǐ xún láng qù chù yòu xuán bèi yīng hū qǐ.

不恨此花飞尽，恨西园、落红难缀。晓来雨过，遗踪何在，一池萍碎。春色三分，二分尘土，一分流水。细看来，不是杨花，点点是离人泪。 bù hèn cǐ huā fēi jìn hèn xī yuán luò hóng nán zhuì xiǎo lái yǔ guò yí zōng hé zài yī chí píng suì chūn sè sān fēn èr fēn chén tǔ yī fēn liú shuǐ xì kàn lái bú shi yáng huā diǎn diǎn shì lí rén lèi. xGcPqFzIANNmuolQRPaq1hMJ6rrZHsaiLTYKqun8Cn4NbaAWL3NhTTfwdZhA7aBD