天阔云高，溪横水远，晚日寒生轻晕。闲阶静、杨花渐少，朱门掩、莺声犹嫩。悔匆匆、过却清明，旋占得、余芳已成幽恨。却几日阴沉，连宵慵困，起来韶华都尽。 tiān kuò yún gāo xī héng shuǐ yuǎn wǎn rì hán shēng qīng yùn xián jiē jìng yáng huā jiàn shǎo zhū mén yǎn yīng shēng yóu nèn huǐ cōng cōng guò què qīng míng xuán zhàn dé yú fāng yǐ chéng yōu hèn què jǐ rì yīn chén lián xiāo yōng kùn qǐ lái sháo huá dōu jìn.
怨入双眉闲斗损，乍品得情怀，看承全近。深深态、无非自许，厌厌意、终羞人问。争知道、梦里蓬莱，待忘了馀香，时传音信。纵留得莺花，东风不住，也则眼前愁闷。 yuàn rù shuāng méi xián dǒu sǔn zhà pǐn dé qíng huái kān chéng quán jìn shēn shēn tài wú fēi zì xǔ yān yān yì zhōng xiū rén wèn zěng zhī dào mèng lǐ péng lái dài wàng liǎo yú xiāng shí chuán yīn xìn zòng liú dé yīng huā dōng fēng bù zhù yě zé yǎn qián chóu mèn. S1nLZsupIeFgi/a2kncsxNGjJc2pGgiOjdibqreOrgBpOpyURKbH92BIgG/2E49B
