伤高怀远几时穷，无物似情浓。离愁正引千丝乱，更东陌，飞絮蒙蒙。嘶骑渐遥，征尘不断，何处认郎踪？ shāng gāo huái yuǎn jǐ shí qióng wú wù sì qíng nóng lí chóu zhēng yǐn qiān sī luàn gēng dōng mò fēi xù méng méng sī jì jiān yáo zhēng chén bù duàn hé chù rèn láng zōng.
双鸳池沼水溶溶，南北小桡通。梯横画阁黄昏后，又还是，斜月帘栊。沉恨细思，不如桃杏，犹解嫁东风。 shuāng yuān chí zhǎo shuǐ róng róng nán běi xiǎo ráo tōng tī héng huà gé huáng hūn hòu yòu hái shi xié yuè lián lóng chēn hèn xì sī bù rú táo xìng yóu xiè jià dōng fēng. 3HaWdTuvL5FMbRi72hYnDoqoMpR4xSyW9Rg5hSrf0jWPVlUAfRgSbxMGEBktdm+O
