天上谪仙人

tiān shàng zhé xiān rén

开元二十三年，李白怀着建功立业、一展才华的理想来到长安。他结识了卫尉张卿，并向玉真公主献了诗，希望他们能为自己引荐。李白有次偶遇秘书监贺知章，他早就拜读过贺老的诗，这次相遇，自然立刻上前拜见，并呈上袖中的诗本。李白瑰丽的诗歌和潇洒出尘的风采令贺知章惊异万分，他边读边点头，一遍未完，已称赞数次，最后，他竟叹道：“先生，您真是天上谪仙人啊！”立刻解下身上佩带的金龟，呼唤店家换来美酒，与李白倾杯尽醉。贺知章是文坛元老，李白的诗得到他如此推许，不久之后，其诗连同“谪仙”的名号传遍天下。 kāi yuán èr shí sān nián lǐ bái huái zhe jiàn gōng lì yè yī zhǎn cái huá de lǐ xiǎng lái dào cháng ān tā jié shí le wèi wèi zhāng qīng bìng xiàng yù zhēn gōng zhǔ xiàn le shī xī wàng tā men néng wèi zì jǐ yǐn jiàn lǐ bái yǒu cì ǒu yù mì shū jiān hè zhī zhāng tā zǎo jiù bài dú guò hè lǎo de shī zhè cì xiāng yù zì rán lì kè shàng qián bài jiàn bìng chéng shàng xiù zhōng de shī běn lǐ bái guī lì de shī gē hé xiāo sǎ chū chén de fēng cǎi lìng hè zhī zhāng jīng yì wàn fèn tā biān dú biān diǎn tóu yī biàn wèi wán yǐ chēng zàn shù cì zuì hòu tā jìng tàn dào xiān sheng nín zhēn shì tiān shàng zhé xiān rén a lì kè jiě xià shēn shàng pèi dài de jīn guī hū huàn diàn jiā huàn lái měi jiǔ yǔ lǐ bái qīng bēi jìn zuì hè zhī zhāng shì wén tán yuán lǎo lǐ bái de shī dé dào tā rú cǐ tuī xǔ bù jiǔ zhī hòu qí shī lián tóng zhé xiān de míng hào chuán biàn tiān xià.