李白作《清平调》

lǐ bái zuò qīng píng diào

唐朝天宝元年，李白被封翰林院大学士。天宝二年夏。一日唐玄宗和杨贵妃从华清池沐浴归来，在园中观花赏景，玄宗见眼前名花佳妃，独缺妙人幽曲。于是命人传李白前来朝见。李白由于自己政治抱负不得施展，每天借酒消愁，接旨之时仍是醉态朦胧。玄宗和贵妃见李白飘然而至感到饶有风趣。玄宗便说：“今召卿来此，欲创清平调三首，看你这般醉状是写不成了。” táng cháo tiān bǎo yuán nián lǐ bái bèi fēng hàn lín yuàn dà xué shì tiān bǎo èr nián xià yī rì táng xuán zōng hé yáng guì fēi cóng huá qīng chí mù yù guī lái zài yuán zhōng guān huā shǎng jǐng xuán zōng jiàn yǎn qián míng huā jiā fēi dú quē miào rén yōu qǔ yú shì mìng rén chuán lǐ bái qián lái cháo jiàn lǐ bái yóu yú zì jǐ zhèng zhì bào fù bú dé shī zhǎn měi tiān jiè jiǔ xiāo chóu jiē zhǐ zhī shí réng shì zuì tài méng lóng xuán zōng hé guì fēi jiàn lǐ bái piāo rán ér zhì gǎn dào ráo yǒu fēng qù 。xuán zōng biàn shuō jīn zhào qīng lái cǐ yù chuàng qīng píng diào sān shǒu kàn nǐ zhè bān zuì zhuàng shì xiě bú chéng le.

李白道：“臣是斗酒诗百篇，趁酒醉未醒正好赋诗。”玄宗命高力士取来金花笺，李白却是迟迟不动笔，说要高力士磨墨拂纸兴致更浓。高力士虽然心里不服，但为了讨得玄宗欢心，也只有侍候。于是李白手执毛笔，斜看高力士被戏耍，心中很是舒畅，一挥而就得三首《清平调》： lǐ bái dào chén shì dòu jiǔ shī bǎi piān chèn jiǔ zuì wèi xǐng zhèng hǎo fù shī xuán zōng mìng gāo lì shì qǔ lái jīn huā jiān lǐ bái què shì chí chí bú dòng bǐ shuō yào gāo lì shì mó mò fú zhǐ xìng zhì gèng nóng gāo lì shì suī rán xīn lǐ bú fú dàn wéi le tǎo dé xuán zōng huān xīn yě zhī yǒu shì hòu yú shì lǐ bái shǒu zhí máo bǐ xié kàn gāo lì shì bèi xì shuǎ xīn zhōng hěn shì shū chàng yī huī ér jiù dé sān shǒu qīng píng diào.

云想衣裳花想容，春风拂槛露华浓。若非群山玉头见，会向瑶台月下逢。 yún xiǎng yī shang huā xiǎng róng chūn fēng fú kǎn lù huá nóng ruò fēi qún shān yù tóu jiàn huì xiàng yáo tái yuè xià féng.

一枝红艳露凝香，云雨巫山枉断肠。借问汉宫谁得似，可怜飞燕倚新妆。 yī zhī hóng yàn lù níng xiāng yún yǔ wū shān wǎng duàn cháng jiè wèn hàn gōng shuí dé sì kě lián fēi yàn yǐ xīn zhuāng.

名花倾国两相欢，长得君王带笑看。解释春风无限恨，沉香亭北倚阑干。 míng huā qīng guó liǎng xiàng huān zhǎng dé jun1 wáng dài xiào kàn jiě shì chūn fēng wú xiàn hèn chén xiāng tíng běi yǐ lán gàn. BWvZsLCToM77Q6VMBYNGjRzyeYb5/dcJr4GTvnYJs6ubKU4znxfNdMlP/Y/+nFgF