尧帝嫁女

尧为“五帝”之一，他把帝位禅让给了舜，开创了“禅让制”的先河。舜家境清贫，在五帝时的历山耕耘种植，在雷泽打渔，在黄河之滨制作陶器，而在这些工作的过程中，舜的德行不断感染他周围的人。 yáo wéi wǔ dì zhī yī tā bǎ dì wèi shàn ràng gěi le shùn kāi chuàng le shàn ràng zhì de xiān hé shùn jiā jìng qīng pín zài wǔ dì shí de lì shān gēng yún zhòng zhí zài léi zé dǎ yú zài huáng hé zhī bīn zhì zuò táo qì ér zài zhè xiē gōng zuò de guò chéng zhōng shùn de dé xíng bù duàn gǎn rǎn tā zhōu wéi de rén.

尧立七十年得舜，并经过考验，认为舜有帝王之才，后择吉日，举行大典，尧禅位于舜，《尚书》中称为舜“受终于文祖”。由于尧帝年老，故而德虽为天子，但是已经开始慢慢过渡放权，将权利逐步过渡于舜。 yáo lì qī shí nián dé shùn bìng jīng guò kǎo yàn rèn wéi shùn yǒu dì wáng zhī cái hòu zé jí rì jǔ xíng dà diǎn yáo shàn wèi yú shùn shàng shū zhōng chēng wéi shùn shòu zhōng yú wén zǔ yóu yú yáo dì nián lǎo gù ér dé suī wéi tiān zǐ dàn shì yǐ jīng kāi shǐ màn màn guò dù fàng quán jiāng quán lì zhú bù guò dù yú shùn.

尧帝还把自己的两个女儿娥皇和女英嫁给了舜，后舜至南方巡视，死于苍梧。二妃往寻，得知舜帝已死，埋在九嶷山下，抱竹痛哭，泪染青竹，泪尽而死，因称“潇湘竹”或“湘妃竹”。 yáo dì hái bǎ zì jǐ de liǎng gè nǚ ér é huáng hé nǚ yīng jià gěi le shùn hòu shùn zhì nán fāng xún shì sǐ yú cāng wú èr fēi wǎng xún dé zhī shùn dì yǐ sǐ mái zài jiǔ yí shān xià bào zhú tòng kū lèi rǎn qīng zhú lèi jìn ér sǐ yīn chēng xiāo xiāng zhú huò xiāng fēi zhú. 0puqJtRXpG5OjBlOk8ZdTZip8ttnZe2BFYt+4uHB9vWWj62qmItthbcENfeNNGJg